Xanten

Xanten in Duitsland was in de Romeinse tijd een ‘grote’ stad aan de Rijn met ca. 10.000 inwoners.

Voor het Archäologischer Park Xanten bouwden wij in de periode 2014 – 2023 een kleine vloot Romeinse rivierschepen.

Aan het project namen leerlingen van o.a. Haus Freudenberg, Lebenshilfe en houtopleidingen in Nederland deel.

In 2014 startten wij met de reconstructie van een Romeinse platbodem uit de eerste eeuw, de Xanten-Wardt. Wardt is een dorp nabij Xanten waar het wrak is gevonden. Het schip heeft waarschijnlijk gediend als veerpont op de Rijn.

In juni 2015 is het pontje Nehalennia gedoopt en te water gelaten op de Lippe, waar het echt ‘gegierd’ heeft. Daarna kreeg het een permanente overdekte tentoonstellingsplek in het park.

In 2015 bouwden wij de boomstamkano’s Zwammerdam 3 en 5. Deze kano’s maakten deel uit van een vondst van 6 wrakken bij een opgraving bij Zwammerdam in de zeventiger jaren van de vorige eeuw. Zwammerdam 3 was een vissersboot, Zwammerdam 5 is destijds als oude kano afgedankt kreeg daarna een tweede leven als viskaar voor het levend bewaren van gevangen vis. De kano’s werden voor APX samen gezaagd en gehakt uit éen van de grootste eiken die er in Denemarken te vinden waren (inhoud stam: 11 m³) en die ontsproten moet zijn rond 1780.

In 2016 en 2017 herbouwden wij wrak Mainz 3. Dit wrak maakte deel uit van een vondst van 5 wrakken bij een opgraving in 1981 in Mainz in Duitsland. Het schip was waarschijnlijk een militair transportschip. Reconstructies ervan staan in het Museum für Antike Schiffahrt in Mainz en in Museumpark Orientalis bij Nijmegen (zie ook Liburna). De reconstructie in Xanten is “Minerva Tritonia” gedoopt.

Van 2018 tot 2020 is een ‘navis lusoria’ herbouwd naar de wrakken Mainz 1 en 5. Een lusoria was een kleine galei waarop soldaten roeiend patrouilleerden langs de Rijn. Het schip kreeg de naam ‘Quintus Tricensimanus‘ en zal in 2023 haar eerste vaart beleven op de Xantener Südsee.

In 2021 is begonnen met de herbouw van een klein vaartuig, opgegraven bij De Meern bij Utrecht. Uit de vondst, genaamd De Meern 6, kon worden herleid dat dit een zogenaamd ‘punter-achtig’ type moet zijn geweest – op dat moment de eerste Romeinse vondst in haar soort.